تأثیر عوامل »سیاستگذاری و مدیریت اهداف «بر فرایند برنامهریزی عملیاتی در بیمارستان‌های دولتی ایران
نویسندگان
چکیده مقاله:
مقدمه: » سیاستگذاری و مدیریت اهداف « از ابعاد مهم برنامهریزی عملیاتی بشمار می‌روند. یکی از مشکلات موجود در مدیریت بیمارستان‌ها عدم مدیریت صحیح اهداف و کمتوجهی به سیاست‌ها و خط‌مشی سازمان برای برنامهریزی عملیاتی می‌باشد. این پژوهش به‌منظور بررسی میزان تأثیر عوامل »سیاستگذاری و مدیریت اهداف« بر برنامهریزی عملیاتی در بیمارستان‌های ایران در سال‌های 93- 1392 انجام گرفته است. مواد و روش‌ها: این پژوهش از نوع کاربردی است که در مراحل مختلف آن از روش‌های مروری، تطبیقی و کمّی برحسب ضرورت استفاده شده است. در مرحله اول پژوهش الگوهای مختلف تئوری و عملی برنامهریزی عملیاتی با روش مطالعات کتابخانه‌ای بررسی شدند. سپس ابعاد مشترک و غیرمشترک این الگوها در یک جدول تطبیقی تنظیم گردید. پس از تعیین متغیرهای الگوهای مختلف برنامهریزی عملیاتی، پرسشنامه‌ای تدوین و اعتبار و پایایی آن مورد تأیید قرار گرفت و در مرحله میدانی با نظرخواهی از 176 نفر از خبرگان و صاحبنظران دانشگاهی و اجرایی بیمارستان‌ها، داده‌ها جمع‌آوری و تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی انجام شد. یافته‌ها: تأثیر عامل »سیاستگذاری و خط‌مشی سازمان «بر برنامهریزی عملیاتی در بیمارستان‌ها بر اساس محاسبه ضریب رگرسیونی تحلیل عاملی مقدار 0/878 و تأثیر عامل »مدیریت اهداف «مقدار 0/912 برآورد شد. همچنین در نتایج حاصل از نظرخواهی از خبرگان متغیرهای »راهنمایی واحدها در تدوین برنامه‌های عملیاتی بر اساس اهداف تعیین‌شده« با میانگین 4/33 و »توجه به سیاست‌های بهداشتی و درمانی کلی کشور برای برنامهریزی« با میانگین 4/17 بیشترین امتیاز و در تحلیل به روش چرخش واریماکس متغیرهای »تدوین برنامه‌های عملیاتی در راستای اهداف برنامه استراتژیک بیمارستان« و »توجه به سیاست‌های بهداشتی و درمانی کلی کشور برای برنامهریزی« به ترتیب با بار عاملی 0/704 و 0/739 بیشترین اهمیت را داشته‌اند. نتیجه‌گیری: بیمارستان‌های دولتی ایران می‌توانند با به‌کارگیری مدیریت صحیح اهداف، به‌ویژه تدوین برنامه‌های عملیاتی در راستای برنامه‌های استراتژیک و نیز توجه به متغیر زمان برای انجام برنامه‌ها و همچنین توسعه و ترویج خط‌مشی سازمانی در زمینه تهیه برنامه‌های تفصیلی در راستای سیاست‌های بهداشتی درمانی کلی کشور، عملکرد برنامهریزی عملیاتی را بهبود دهند.
منابع مشابه
سیاستگذاری قومی در جمهوری اسلامی ایران؛ چگونگی، فرایند و عوامل مؤثر بر تدوین
سیاستگذاری در عرصه‌های اجتماعی جلوه‌گر عقلانیت و تلاش برای هدایت جامعه و سامان‌دهی مناسبات اجتماعی با مرجعیت کلان قدرت مستقر است. یکی از مهمترین عرصه‌های سیاستگذاری را می‌بایست مدیریت تنوعات اجتماعی از جمله تنوعات قومی دانست. نوشتار حاضر با مفروض گرفتن پیوستگی‌های هویت اقوام ایرانی به پرسش از چگونگی فرایند سیاستگذاری قومی در ایران می‌پردازد. در این راستا، پس از چارچوب‌بندی مفهومی سیاستگذاری...
متن کاملتبیین اهمیت سرمایه اجتماعی در سیاستگذاری و برنامهریزی توسعه پایدار در ایران
مروری بر ادبیات «سرمایه اجتماعی» نشان می‌دهد که هدف اصلی پایه‌گذاران و صاحبنظران این مفهوم تنبه و توجه دادن دولت‌مردان، سیاست‌گذاران و کارگزاران توسعه به این سو بود، که بدون توجه به نقش شبکه‌ها، تعاملات و مناسباتی که در لایه‌ها و سطوح پایین جامعه (خارج از حوزه سیاست و تصمیم‌گیری) جریان دارد و همچنین با بی‌اهمیت تلقی کردن آن، پیش‌بردن برنامه‌های توسعه نه تنها ...
متن کاملتأثیر عوامل " سازمان‌دهی و هدایت عملیات " بر فرایند برنامهریزی عملیاتی در بیمارستان
تاریخ دریافت 08/10/1394 تاریخ پذیرش 10/12/1394 چکیده پیش‌زمینه و هدف: برای موفقیت در برنامهریزی عملیاتی باید به ابعاد مختلف آن توجه شود. یکی از مشکلات موجود در مدیریت بیمارستان‌ها عدم سازمان‌دهی صحیح و به‌موقع تشکیلات اجرایی و هدایت آن‌ها برای برنامهریزی عملیاتی می‌باشد. این پژوهش به‌منظور بررسی میزان تأثیر عوامل "سازمان‌دهی و هدایت عملیات "بر برنامهریزی عملیاتی در بیمارستان‌های ایران در سا...
متن کاملواکاوی فرایند سیاستگذاری عمومی در مدیریت شهری تهران (1397-1393)
از مهمترین تبعات سیاستگذاری شهری کیفیت زندگی است. جایگاه پایین شهر تهران در رتبه‌بندی‌های مربوط، منجر به طرح این سؤال می‌شود که در حال حاضر سیاستگذاری عمومی در مدیریت شهری تهران دارای چه فرایند و مراحلی است؟ چه محدودیتهایی دارد و علت محدودیت یا کژکارکردی آن چیست؟ با هدف پاسخگویی به سؤالات، تجربه‌ی تدوین، تصویب، اجرا و ارزیابی برنامه‌ی پنج ساله‌ی دوم شهرداری تهران به مثابه عمل سیاستگذاری (ط...
متن کاملسیاستگذاری قومی در جمهوری اسلامی ایران؛ چگونگی، فرایند و عوامل مؤثر بر تدوین
سیاستگذاری در عرصه های اجتماعی جلوه گر عقلانیت و تلاش برای هدایت جامعه و سامان دهی مناسبات اجتماعی با مرجعیت کلان قدرت مستقر است. یکی از مهم ترین عرصه های سیاستگذاری را می بایست مدیریت تنوعات اجتماعی از جمله تنوعات قومی دانست. نوشتار حاضر با مفروض گرفتن پیوستگی های هویت اقوام ایرانی به پرسش از چگونگی فرایند سیاستگذاری قومی در ایران می پردازد. در این راستا، پس از چارچوب بندی مفهومی سیاستگذاری...
متن کاملتبیین اهمیت سرمایه اجتماعی در سیاستگذاری و برنامهریزی توسعه پایدار در ایران
مروری بر ادبیات «سرمایه اجتماعی» نشان می دهد که هدف اصلی پایه گذاران و صاحبنظران این مفهوم تنبه و توجه دادن دولت مردان، سیاست گذاران و کارگزاران توسعه به این سو بود، که بدون توجه به نقش شبکه ها، تعاملات و مناسباتی که در لایه ها و سطوح پایین جامعه (خارج از حوزه سیاست و تصمیم گیری) جریان دارد و همچنین با بی اهمیت تلقی کردن آن، پیش بردن برنامه های توسعه نه تنها دشوار بلکه با شکست توأم خواهد بود و ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 5 شماره 1
صفحات 55- 68
تاریخ انتشار 2016-06
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی برای این مقاله ارائه نشده است
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023